Friday, August 15, 2008

Μάθημα θρησκευτικών


Κάποια στιγμή κατά τη δεκαετία των '80s, τότε που πήγαινα Γ' Γυμνασίου, η καθηγήτρια των θρησκευτικών στο σχολείο, μας έβαλε διαγώνισμα σε μέρα που δεν είχα διαβάσει τίποτε.
Όταν λέμε τίποτε - ΤΙΠΟΤΕ!

Το θέμα όμως που "έπεσε" είχε να κάνει με τους προφήτες Ηλία και Ιεζεκιήλ .

Εκείνες τις μέρες (και μέσα "στην τρέλλα και την αναζήτηση" της εφηβείας), είχα διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Erich Von Daeniken και βέβαια σε ένα από αυτά, ο συγγραφέας έδινε τη δική του εκδοχή για τους προφήτες αυτούς, "δείχνοντας" ευθέως ότι οι προφήτες κατά τα παλιά εκείνα χρόνια απήχθησαν απο εξωγήινους οι οποίοι αφού τους έκαναν βόλτα πάνω από βουνά και πεδιάδες, τους ξαναγύρισαν στη γη. (By the way, αν διαβάσει κανείς Ηλία ή Ιεζεκιηλ θα προβληματιστεί κάπως, διότι οι περιγραφές του πρώτου ανήκουν σε άνθρωπο ο οποίος θα πρέπει να βρέθηκε σε πάρα πολύ μεγάλο ύψος, ο δε δεύτερος περιγράφει με ακριβεια "κάτι" το οποίο στη σύγχρονη εποχή θα μπορούσε άνετα να είναι διαστημικό σκάφος. Αλλά αυτό είναι μια άλλη - μεγάλη -ιστορία....)

Εγώ λοιπόν ξεκίνησα και έγραψα στο διαγώνισμα εκείνο ο,τι είχα διαβάσει στο βιβλίο του Von Daeniken. Και περίμενα φυσικά να πάρω...μείον δύο.

Πήρα 16.
Και ήταν μια τεράστια έκπληξη!

Ρώτησα την καθηγήτρια μου και μου είπε ότι θα μου έβαζε μεγαλύτερο βαθμό, αλλά επιδή ήμουν εκτός θέματος, βαθμολόγησε μόνο "το σκεπτικό μου"...
Μιλάμε για τη δεκαετία του '80, έτσι? Τότε που οι πρωϊνές προσευχές στα σχολεία ήταν υποχρεωτικές και έπαιρνες και απουσία αν δεν ήσουν παρόν!
Και εγω πήρα 16. Για το σκεπτικό μου... Που ήταν και εκτός θέματος!! Που ήταν και τελείως αντίθετο με τα " Έλληνο-Χριστιανικά ιδεώδη" του μαθήματος...
ΟΚ, το παραδέχομαι - η καθηγήτριά μου ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της!

Και είναι τόσο κρίμα, που το Υπουργείο Παιδείας (που φέρει και τον απαράδεκτο συμπληρωματικό τίτλο "και Θρησκευμάτων") αποφάσισε να απαλλάξει τους μαθητές από το μάθημα των Θρησκευτικών.
'Οχι - κατά τη γνώμη μου - επιδή υπάρχουν πλέον πολλοί μαθητές από άλλα "μη-Χριστιανικά κράτη", αλλά επιδή ΕΧΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ οι ίδιοι οι υπάλληλοι του Υπουργείου (και ο υπουργός φυσικά) στο πως να συγγράψουν και να εκδόσουν ένα βιβλίο θρησκευτικών το οποίο να απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ του μαθητές ανεξαρτήτου θρσκευτικών πεποιθήσεων.

Και βρήκαν την εκπληκτική Νεο-Ελληνική μαλακιώδη λύση: Πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι.

Σου λέει ο βαρετός και βαρεμένος υπάλληλος του Υπουργείου:
"Μαζεύητκαν πια τόσα πολλά αλλόθρησκα τσογλάνια, που είναι λογικό να μη θέλουν να κάνουν μάθημα θρησκευτικών. Δώσε τους εκεί μια υπεύθυνη δήλωση να συμπληρώσουν να τελειώνει το θέμα."

Αντί άυτού, θα μπορούσαν να καθήσουν με ανθρώπους που "ακούν και γνωρίζουν" τη σύγχρονη Ελλνική κοινωνία (και όπως αυτή διαμορφώνεται ανεπιστρεπτί) και να φτιάξουν ένα βιβλιαράκι θρησκευτικών που "να πετάει" και όχι να πετάει ένα ολόκληρο μάθημα και όλους αυτούς που διδάσκουν αυτό το μάθημα στα σκουπίδια.

Θέλει γνώση, φαντασία και τόλμη. Αλλά πάνω απ'όλα - ΘΕΛΗΣΗ!
Τότε εμείς, θα βαθμολογήσουμε "το σκεπτικό" τους όχι με 16, αλλά με 20.
Και θα έχουν κάνει κάτι πάρα πολύ θετικό, το οποίο θα είναι ταυτόχρονα "πολύ μπροστά" για τα Ελληνικά δεδομένα. Όπως ήταν η καθηγήτριά μου!

Μπορώ όμως να περιμένω κάτι τέτοιο από μια χώρα στην οποία ζούν 200.000 παιδιά αλλοδαπών οικογενειών γεννημένα στην Ελλάδα ΧΩΡΙΣ να έχουν Ελληνική Υπηκοότητα?....





Blog Archive